Reflectie
Tijdens het Slimmernetwerkcafé op 25 april 2013 heeft de Doetank Vaktherapie gereflecteerd op het bewandelde pad en op de stappen die zijn genomen. Hier lees je de terugblik.
Veranderende vraagstelling
Vaktherapie is de overkoepelende naam voor beeldende therapie, danstherapie, dramatherapie, muziektherapie en psychomotorische therapie. In de behandeling staan vooral doen en ervaren centraal. Deze vorm van therapie is voor sommige mensen erg belangrijk, maar wordt niet door elke zorgverzekeraar vergoed. Hierdoor heeft niet iedereen toegang tot deze behandelingen. Om vaktherapie alsnog beschikbaar te houden voor iedereen, was het idee van de Doetank om met het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) in gesprek te gaan over de opname van vaktherapie in de Beroepen in de Individuele Gezondheidszorg (wet BIG), zodat de therapie direct vergoed wordt door zorgverzekeringen. Dit was de laatste ultieme poging voor de belangbehartigers van vaktherapeuten. Enkele Doetankleden zijn bij VWS gaan praten, maar VWS gaf nogmaals aan dat de vaktherapeuten moeten wachten op evaluatie van de wetgeving, maar ze wachten al jaren. Vervolgens is het vraagstuk anders geformuleerd. Het is behapbaar gemaakt naar een vraagstuk waar de Doetankleden wel directe invloed op hebben: het versterken van de positie van vaktherapie in de sector. De beroepsgroep wilde meer exposure en zichzelf beter profileren.
Verloop proces
In tweede instantie wilden de Doetankleden vervolgens een bijeenkomst organiseren met verschillende stakeholders, zoals zorgverzekeraars, uit de omgeving. Hierdoor konden de visies van de omgeving op vaktherapie worden meegenomen in de strategie van de beroepsgroep. De genodigden wilden echter niet naar een gezamenlijke bijeenkomst komen. De redenen hiervoor waren dat zorgverzekeraars niet met concurrenten om tafel wilden en dat vaktherapie gezien de beperkte omvang geen prioriteit had bij de genodigden. Ook gooiden meer praktische redenen, zoals de reisafstand, roet in het eten. Het merendeel van de genodigden wilde wel individueel met de Doetank praten en zodoende is een rondje gemaakt langs verschillende zorgverzekeraars. Uit deze gesprekken bleek dat niet de zorgverzekeraars bepaalden of vaktherapeuten werden ingehuurd, maar juist de instellingen. Zorgverzekeraars kopen bijvoorbeeld een aantal uur depressietherapie in en instellingen kunnen zelf bepalen wat voor soort therapie daarvoor wordt ingezet. Dit kan vaktherapie zijn, maar ook een andere variant. Daarnaast zijn toonaangevende personen in de zorgsector benaderd die persoonlijk betrokken waren bij vaktherapie.
Ook de mening over de waarde van vaktherapie van andere toonaangevende personen buiten de zorgsector bleek een belangrijk hulpmiddel om vaktherapie op de kaart te zetten. Tevens is een succesvol congres georganiseerd voor de GGZ dat goed bezocht is en waar de waarde van vaktherapie nogmaals is benoemd. Dit gaf de vaktherapeuten argumenten en zelfvertrouwen om in gesprek te gaan met instellingen en mede hierdoor zijn banen van vaktherapeuten bij instellingen behouden en is vaktherapie bekender geworden.
Succesfactoren en waarde van Doetankmethodiek
Een voordeel van deze Doetank was dat veel Doetankactiviteiten in het verlengde lagen van een aantal Doetankleden, waardoor de activiteiten eigenlijk aansloten bij het ‘gewone’ werk. Daarnaast zaten er ‘buitenstaanders’ in de Doetank die een frisse blik konden bieden. De waarde van Doetanks in het algemeen is voor de initiatiefnemer dan ook vooral het krijgen van inspiratie, een frisse blik, een spiegel om zodoende een breder perspectief op de eigen activiteiten te ontwikkelen. Daarnaast zijn extra activiteiten ontplooid zoals een verkenning van de sector, door te kijken naar het marktaandeel vaktherapie en kosten van alternatieven van vaktherapie, waardoor meer inzicht is verkregen.
Een belangrijke ontwikkeling in de Doetank is de aanpassing van de vraagstelling: van een omvangrijk en moeilijk beïnvloedbaar vraagstuk, naar een vraagstuk dat wel binnen bereik ligt. Ook zijn inzichten van buitenstaanders erg nuttig gebleken om de zichtbaarheid van vaktherapie te vergroten en zijn er contacten gelegd die blijvend zijn. Voor een Doetanklid, dat zzp-er is en niet werkzaam in de sector, is de waarde van de Doetank vooral het leren kennen van de sector en mensen binnen deze sector om zodoende de kansen op opdrachten binnen de sector te vergroten. Qua tijdsinvestering hebben de Doetank-activiteiten gemiddeld ongeveer 2 uur per week in beslag genomen op het hoogtepunt van de activiteiten.
Waarde van reflectiesessie
De reflectie is door de aanwezigen erg nuttig bevonden, omdat Doetankleden daardoor realiseerden wat ze gedaan hebben. Hoewel de oorspronkelijke doelstelling te hoog gegrepen was en niet is behaald, is er veel gedaan en bereikt. Door terug te kijken, werd de Doetank zich daar bewust van.
